سیستم هضم در بدن انسان

یکی از چالش های موجود در تغذیه انسان

حفظ تعادل بین مصرف غذا ، ذخیره و مصرف انرژی است. مصرف انرژی غذایی بیش از آنچه در فعالیت استفاده می شود منجر به ذخیره مقدار اضافی به صورت رسوبات چربی می شود. افزایش چاقی و بیماری های ناشی از آن مانند دیابت نوع 2 درک نقش رژیم غذایی و تغذیه در حفظ سلامتی را از اهمیت بیشتری برخوردار می کند.

سیستم هضم انسان

روند هضم غذا

با استفاده از غذا در دهان آغاز می شود. دندان ها نقش مهمی در جویدن (جویدن) یا شکستن فیزیکی غذا به ذرات ریزتر دارند. آنزیم های موجود در بزاق نیز تجزیه شیمیایی غذا را شروع می کنند. سپس غذا بلعیده شده و وارد مری می شود – یک لوله طولانی که دهان را به معده متصل می کند. با استفاده از پرستالیست یا انقباضات عضلانی صاف مانند موج ، عضلات مری غذا را به سمت معده فشار می دهند. محتوای معده بسیار اسیدی است و pH آن بین 1.5 و 2.5 است. این اسیدیته باعث از بین رفتن میکروارگانیسم ها ، تجزیه بافت های غذایی و فعال سازی آنزیم های گوارشی می شود. تجزیه بیشتر غذا در روده کوچک انجام می شود ، جایی که صفرا توسط کبد تولید می شود و آنزیم های تولید شده توسط روده کوچک و لوزالمعده روند هضم را ادامه می دهند. مولکولهای کوچکتر از طریق سلولهای اپیتلیال پوشاننده دیواره های روده کوچک به جریان خون جذب می شوند. مواد زائد به روده بزرگ می رود و در آنجا آب جذب شده و مواد زائد خشكتر به مدفوع تبدیل می شود. ذخیره می شود تا زمانی که از طریق مقعد دفع شود.

سیستم هضم: یک مرور کلی

هضم غذا چیست؟

غذا و نوشیدنی باید به مولکول های کوچکتری از مواد مغذی تبدیل شود تا در خون جذب شده و به سلولهای بدن منتقل شود. هضم فرآیندی است که طی آن غذا و مایعات به قطعات کوچکتر تقسیم می شوند. سپس بدن می تواند از آنها برای ساخت و تغذیه سلول ها و ایجاد انرژی استفاده کند.

روند هضم غذا چگونه کار می کند؟

هضم شامل:

• مخلوط کردن غذا
• حرکت غذا از طریق دستگاه گوارش
• تجزیه شیمیایی مولکولهای بزرگ غذا به مولکولهای کوچکتر

هضم غذا از دهان شروع می شود ، جایی که غذا و مایعات به بدن می رسد. در روده کوچک تکمیل می شود.

چه چیزی در سیستم گوارش گنجانده شده است؟

دستگاه گوارش از دستگاه گوارش و سایر اندامهایی که به هضم غذا کمک می کنند تشکیل شده است.

دستگاه گوارش مجموعه ای از اندام های توخالی است که در یک لوله پیچ خورده و طولانی از دهان به مقعد متصل می شوند. این شامل موارد زیر است:

• دهان
• مری
• معده
• روده کوچک
• روده بزرگ (شامل روده بزرگ و راست روده)
• مقعد

اندامهایی که به هضم غذا کمک می کنند ، اما بخشی از دستگاه گوارش نیستند:

• زبان
• غده هایی در دهان که بزاق ایجاد می کنند
• پانکراس
• کبد
• كيسه صفرا

قسمتهایی از سیستمهای ارگانهای دیگر مانند اعصاب و خون نیز نقش اصلی را در روند هضم دارند.

چگونه غذا از طریق دستگاه گوارش حرکت می کند؟

ماهیچه ها با حرکتی موج مانند غذا و مایع را در امتداد دستگاه گوارش پیش می برند. این حرکت پریستالتیس نام دارد. به طور کلی ، 6 مرحله در روند انتقال مواد غذایی و مایعات از طریق دستگاه گوارش وجود دارد:

1. اولین مرحله در روند هضم در دهان اتفاق می افتد. اینجاست که غذا جویده می شود و به اندازه ای شکسته می شود که با خیال راحت بلعیده شود. شروع بلع غذا یا مایعات داوطلبانه است. اما به محض شروع ، روند غیر ارادی می شود و تحت کنترل اعصاب ادامه می یابد.
2. مری گلو را در بالا و معده را در زیر متصل می کند. این اولین ارگانی است که غذای بلعیده شده به آن می رود.
3. در جایی که مری و معده به هم می پیوندند ، دریچه ای حلقه مانند وجود دارد که محل عبور بین 2 اندام را می بندد. وقتی غذا به حلقه بسته نزدیک می شود ، عضلات اطراف شل می شوند و اجازه می دهند غذا به معده منتقل شود. سپس دوباره بسته می شود.
4. سپس غذا وارد معده می شود. معده 3 کار مکانیکی را انجام می دهد. این موارد را ذخیره ، مخلوط و تخلیه می کند:
   • ابتدا معده غذای بلعیده شده و مایعات را در خود ذخیره می کند. این برای شل شدن و پذیرش حجم زیادی از مواد بلعیده شده به عضله قسمت فوقانی معده نیاز دارد.
   • دوم ، قسمت پایین معده مواد غذایی ، مایعات و آب گوارشی ساخته شده توسط معده را از طریق عملکرد عضلات مخلوط می کند.
   • سوم ، معده محتوای آن را در روده کوچک تخلیه می کند.
5. غذا در روده کوچک هضم می شود. این ماده توسط آب میوه های لوزالمعده ، کبد و روده حل می شود. محتوای روده مخلوط شده و به جلو رانده می شود تا هضم بیشتر شود.
6. آخرین ، مواد مغذی هضم شده از دیواره روده جذب می شوند. مواد زائد ، از جمله قسمتهای هضم نشده مواد غذایی (فیبر) و سلولهای مسن که از پوشش روده (مخاط) ریخته شده اند ، به روده بزرگ منتقل می شوند. مواد زائد موجود در روده بزرگ اغلب به مدت یک یا دو روز باقی می مانند تا مدفوع با دفع از بدن دفع شود.

نمونه هایی از مواد مغذی جذب شده توسط روده کوچک شامل کربوهیدرات ها ، لیپیدها ، پروتئین ها ، آهن ، ویتامین ها و آب است.

روده کوچک

روده کوچک بخشی از دستگاه گوارش بین معده و روده بزرگ است که قسمت زیادی از هضم غذا در آن اتفاق می افتد. عملکرد اصلی روده کوچک جذب مواد مغذی و مواد معدنی موجود در غذا است.

مواد مغذی هضم شده از طریق فرآیند انتشار به رگهای خونی دیواره روده منتقل می شوند. دیواره داخلی یا مخاط روده کوچک با بافت اپیتلیال ستونی ساده پوشانده شده است.

از نظر ساختاری ، مخاط از چین و چروک یا چین هایی به نام plicae circulares پوشیده شده است – این ویژگی های دائمی دیواره اندام است. آنها از روگا متمایز هستند ، که از ویژگی های غیر دائمی هستند که باعث اتساع و انقباض می شوند.

از plicae circulares ، تکه هایی از بافت انگشت مانند میکروسکوپی به نام پرزها (به لاتین موهای پشمالو) ارائه می شود. سلولهای اپیتلیال منفرد همچنین دارای پیش بینی های انگشت مانند هستند که به عنوان میکروویلی شناخته می شوند. عملکرد دایره های plicae ، پرزها و میکروویلی ها افزایش مقدار سطح موجود برای جذب مواد مغذی است.

هر پرز دارای شبکه ای از مویرگ ها و عروق لنفاوی ظریف به نام لاکتال نزدیک به سطح آن است. سلولهای اپیتلیال پرزها مواد مغذی را از لومن روده به این مویرگها (اسیدهای آمینه و کربوهیدراتها) و لاکتالها (لیپیدها) منتقل می کنند.

مواد جذب شده از طریق رگ های خونی به اندام های مختلف بدن منتقل می شوند و در آنجا برای ساختن مواد پیچیده مانند پروتئین های مورد نیاز بدن مورد استفاده قرار می گیرند. غذایی که هضم نشده و جذب نشود به روده بزرگ منتقل می شود.

جذب اکثر مواد مغذی در ژژنوم انجام می شود ، با استثناهای قابل توجه زیر:

• آهن در اثنی عشر جذب می شود.
• ویتامین B12 و نمکهای صفراوی در انتهای ایلئوم جذب می شوند.
• آب و لیپیدها توسط انتشار غیر فعال در سراسر روده کوچک جذب می شوند.
• بی کربنات سدیم توسط حمل و نقل فعال و حمل و نقل گلوکز و اسید آمینه جذب می شود.

جذب مونوساکاریدها ، اسیدهای آمینه ، دیپپتیدها ، تری پپتیدها ، لیپیدها ، الکترولیت ها ، ویتامین ها و آب

گلوکز ، اسیدهای آمینه ، چربی ها و ویتامین ها از طریق عملکرد هورمون ها و الکترولیت ها در روده کوچک جذب می شوند.

امتیاز کلیدی

پروتئین ها قبل از جذب توسط آنزیم های پروتئولیتیک و گوارشی مانند تریپسین ، به پپتیدهای کوچک و اسیدهای آمینه (دی- و تری پپتیدها) تجزیه می شوند.

• چربی ها (چربی ها) توسط لیپاز پانکراس به اسیدهای چرب و گلیسرول تجزیه می شوند.
• کربوهیدرات ها با عملکرد آمیلاز به قندهای مونو ساکارید یا الیگوساکارید تجزیه می شوند. کربوهیدرات ها مانند سلولز هضم نشده از دستگاه روده انسان عبور می کنند.
• آب و برخی از ویتامین های محلول در آب توسط نفوذ جذب می شوند. برخی از الکترولیت ها و ویتامین های محلول در آب به مکانیسم جذب فعال نیاز دارند.

شرایط کلیدی

• trypsin: آنزیمی هضم کننده که پیوندهای پپتید (پروتئیناز سرین) را شکاف می دهد.
• لیپاز: هر گروه از آنزیم هایی که هیدرولیز چربی ها را کاتالیز می کند.
• آمیلاز: هر دسته از آنزیم های گوارشی که در بزاق وجود دارند و کربوهیدرات های پیچیده مانند نشاسته را به قندهای ساده تری مانند گلوکز تجزیه می کنند.

مثال ها

در دوران شیردهی ، آنزیم لاکتاز باعث تجزیه لاکتوز (قند شیر) می شود. با این حال ، تولید لاکتاز پس از از شیر گرفتن در اکثر جمعیت متوقف می شود ، بنابراین بزرگسالان در آن جمعیت هنگام خوردن محصولات لبنی دچار ناراحتی معده یا ناراحتی می شوند.

آنزیم های گوارشی و روده کوچک

روده کوچک جایی است که بیشتر هضم شیمیایی در آن اتفاق می افتد. بیشتر آنزیم های گوارشی که در روده کوچک عمل می کنند توسط پانکراس ترشح می شوند و از طریق مجرای لوزالمعده وارد روده کوچک می شوند.

آنزیم ها در پاسخ به هورمون کوله سیستوکینین که در روده باریک در پاسخ به وجود مواد مغذی تولید می شود ، وارد روده کوچک می شوند. هورمون سکرتین همچنین باعث می شود که بی کربنات از لوزالمعده در روده کوچک آزاد شود تا اسید بالقوه مضر ناشی از معده را خنثی کند.

سه گروه اصلی از مواد مغذی که تحت هضم قرار می گیرند عبارتند از:

1. پروتئین هااینها قبل از جذب به پپتیدهای کوچک و اسیدهای آمینه تجزیه می شوند. تجزیه شیمیایی آنها از معده آغاز می شود و در روده بزرگ ادامه دارد. آنزیم های پروتئولیتیک از جمله تریپسین و کیموتریپسین توسط لوزالمعده ترشح می شوند و پروتئین ها را به پپتیدهای کوچکتر تقسیم می کنند. کربوکسی پپتیداز که یک آنزیم حاشیه برس پانکراس است ، هر بار یک اسید آمینه را تقسیم می کند. آمینوپپتیداز و دیپپتیداز محصولات نهایی اسید آمینه را آزاد می کند.
2. چربی (چربی). اینها به اسیدهای چرب و گلیسرول تجزیه می شوند. لیپاز لوزالمعده تری گلیسیریدها را به اسیدهای چرب آزاد و مونوگلیسیرید تجزیه می کند. لیپاز لوزالمعده با کمک نمکهای صفراوی ترشح شده توسط کبد و مثانه صفرا کار می کند. نمک های صفراوی به تری گلیسیرید متصل می شوند تا به آنها کمک کنند تا به آنها لیزر شود و به لیپاز پانکراس کمک کند. این اتفاق می افتد زیرا لیپاز محلول در آب است ، اما تری گلیسیریدهای چرب آبگریز هستند و تمایل دارند به سمت یکدیگر و دور از محیط آبکی روده باشند. نمکهای صفراوی اصلی ترین چیزی است که تری گلیسیریدها را در محیط آبکی خود نگه می دارد تا زمانی که لیپاز بتواند آنها را به اجزای کوچکتر تقسیم کند که می توانند برای جذب وارد پرزها شوند.
3. کربوهیدرات هابرخی از کربوهیدرات ها به قندهای ساده ، یا مونوساکاریدها (مثلاً گلوکز) تجزیه می شوند. آمیلاز لوزالمعده برخی از کربوهیدرات ها (به ویژه نشاسته) را به الیگوساکاریدها تجزیه می کند. سایر کربوهیدرات ها برای کنترل بیشتر باکتری های روده به روده بزرگ هضم نشده منتقل می شوند.

آنزیم های حاشیه ای برس

آنزیم های حاشیه برس از آنجا جذب می شوند. مهمترین آنزیم های حاشیه برس دکستریناز و گلوکوآمیلاز هستند که الیگوساکاریدها را بیشتر تجزیه می کنند. سایر آنزیم های حاشیه برس ، مالتاز ، سوکراز و لاکتاز هستند.

لاکتاز در اکثر انسانهای بالغ وجود ندارد و بنابراین لاکتوز مانند اکثر پلی ساکاریدها در روده کوچک آنها هضم نمی شود. بعضی از کربوهیدرات ها مانند سلولز علی رغم اینکه از چندین واحد گلوکز ساخته شده ، اصلاً هضم نمی شوند. این به این دلیل است که سلولز از بتا گلوکز ساخته شده است و باعث می شود اتصالات بین مونوساکاریدی از آنچه در نشاسته وجود دارد و متشکل از آلفا گلوکز است. انسان فاقد آنزیم تقسیم پیوندهای بتا گلوکز است ، چیزی که فقط برای گیاه خواران و باکتری های روده بزرگ اختصاص دارد.

ویتامین های محلول در چربی A ، D و E در قسمت فوقانی روده کوچک جذب می شوند. عواملی که باعث سو mala جذب چربی می شوند نیز می توانند بر جذب این ویتامین ها تأثیر بگذارند. ویتامین B12 در ایلیوم جذب می شود و باید جذب فاکتور ذاتی شود ، پروتئینی که در معده ترشح می شود تا جذب شود. اگر فاکتور ذاتی وجود نداشته باشد ، ویتامین B12 جذب نمی شود و کم خونی مضر ایجاد می کند.

از بین ویتامین های محلول در آب ، انتقال فولات و B12 از طریق غشای آپیکال از سدیم (Na +) مستقل است ، اما سایر ویتامین های محلول در آب توسط حمل کننده های Na Na جذب می شوند. در فیزیولوژی ، یونهای اصلی الکترولیت ها سدیم (Na +) ، پتاسیم (K +) ، کلسیم (Ca2 +) ، منیزیم (Mg2 +) ، کلرید (Cl2) ، هیدروژن فسفات (HPO42−) و کربنات هیدروژن (HCO3−) هستند.

سدیم اصلی ترین الکترولیت موجود در مایعات خارج سلول است و در تعادل مایعات و کنترل فشار خون نقش دارد. تعادل الکترولیت توسط هورمون ها تنظیم می شود ، به طور کلی با تخلیه سطح اضافی کلیه ها. در انسان ، هموستاز الکترولیت توسط هورمون هایی مانند آنتی دیورتیک ، آلدوسترون و هورمون های پاراتیروئید تنظیم می شود.

اختلالات جدی الکترولیت ها ، مانند کمبود آب و هیدراتاسیون بیش از حد ، ممکن است منجر به عوارض قلبی و عصبی شود ، اگر آنها به سرعت برطرف نشوند ، منجر به یک فوریت پزشکی می شوند. آب و مواد معدنی دوباره در خون در روده بزرگ (روده بزرگ) که pH کمی اسیدی است جذب می شود – حدود 5.6 تا 6.9.

مرحله سفالیک ترشح معده قبل از ورود غذا به معده ، خصوصاً در حین خوردن ، اتفاق می افتد. این امر از دید ، بو ، فکر یا طعم غذا حاصل می شود. و هرچه اشتها بیشتر شود ، تحریک شدیدتر است.

سیگنال های نوروژنیک که فاز سفالیک ترشح معده را آغاز می کنند از قشر مغز و در مراکز اشتهای آمیگدالا و هیپوتالاموس سرچشمه می گیرند. آنها از طریق هسته حرکتی پشتی واگ و سپس از طریق عصب واگ به معده منتقل می شوند.

این مرحله از ترشح به طور معمول حدود 20٪ از ترشحات معده را تشکیل می دهد که با خوردن یک وعده غذایی مرتبط است. از آنجا که این فعالیت ترشحی افزایش یافته توسط فکر یا مشاهده غذا به وجود می آید ، این یک رفلکس مطبوع است – فقط در مواقعی اتفاق می افتد که ما غذا را دوست داریم یا می خواهیم. وقتی اشتهای فرد افسرده می شود ، این قسمت از رفلکس سفالیک مهار می شود.

فاز سفالیک باعث ترشح هیستامین در سلولهای ECL و افزایش اسید HCl در معده می شود. همچنین بر روی سلولهای G تأثیر می گذارد تا گردش گاسترین را افزایش دهد.

رویدادهای زنجیره ای برای سیستم عصبی و سیستم هورمونی

1. فکر کردن در مورد غذا (بویایی ، بینایی) قشر مغز را تحریک می کند.
2. قشر مخ از طریق عصب واگ و از طریق غدد معده در دیواره های فوندوس و بدن معده به هیپوتالاموس ، مدولا و سیستم عصبی پاراسمپاتیک پیام می دهد.
3. غدد معده آب معده ترشح می کنند.
4. با ورود غذا به معده ، معده کشش می یابد و گیرنده های کششی را فعال می کند.
5. گیرنده های کششی پیامی به مدولا ارسال می کنند و سپس از طریق عصب واگ به معده برمی گردند.
6. غدد معده آب معده بیشتری ترشح می کنند.
7. محرک های شیمیایی (به عنوان مثال ، پروتئین های تا حدی هضم شده ، کافئین) مستقیماً سلولهای G (سلولهای انترو اندوکرین) را که در منطقه پیلوریک معده قرار دارند فعال می کنند تا گاسترین ترشح شود. این امر به نوبه خود غدد معده را ترشح می کند تا آب معده ترشح کند.

فاز معده

مرحله معده دوره ای است که در آن غذای بلعیده فعالیت معده را در معده فعال می کند.

امتیاز کلیدی

• مرحله معده حدود دو سوم از ترشحات معده را تشکیل می دهد.
• غذای بلعیده شده با کشش معده و افزایش PH محتوای آن فعالیت معده را تحریک می کند. این باعث ایجاد حوادثی می شود که منجر به ترشح اسید کلریدریک توسط سلولهای آهیانه ای می شود که pH را کاهش می دهند و غذا را از هم جدا می کنند.
• ترشح معده به طور عمده توسط سه ماده شیمیایی استیل کولین (ACh) ، هیستامین و گاسترین تحریک می شود.
• زیر pH 2 ، اسید معده سلولهای جداری و سلولهای G را مهار می کند. این یک حلقه بازخورد منفی است که با کاهش نیاز به پپسین و HCl ، فاز معده را کاهش می دهد.

شرایط کلیدی

• مرحله معده: مرحله دوم هضم است که به دنبال جویدن (جویدن) انجام می شود و در معده اتفاق می افتد.

فاز معده دوره ای است که در آن غذا و پروتئین نیمه هضم بلعیده شده (پپتیدها و اسیدهای آمینه) فعالیت معده را فعال می کنند. در این مرحله حدود دو سوم ترشح معده اتفاق می افتد.

غذای بلعیده شده به دو روش فعالیت معده را تحریک می کند: با کشش معده و با افزایش PH محتوای آن.

کشش دو رفلکس را فعال می کند: یک رفلکس کوتاه از طریق شبکه عصب مینترک واسطه می شود. و یک رفلکس طولانی از طریق اعصاب واگ و ساقه مغز واسطه می شود.

ترشح معده

ترشح معده به طور عمده توسط سه ماده شیمیایی تحریک می شود:

1. استیل کولین (ACh). این امر توسط رشته های عصبی پاراسمپاتیک هر دو مسیر کوتاه و طولانی بازتاب می شود.
2. هیستامیناین یک ترشح پاراکرین از سلولهای انتروآندوکرین در غدد معده است.
3. گاستریناین هورمونی است که توسط سلولهای انتروآندوکرین G در غدد پیلریک تولید می شود.

هر سه این سلولهای جداری را تحریک می کنند تا اسید کلریدریک و فاکتور ذاتی ترشح کنند. سلولهای اصلی در پاسخ به گاسترین و به ویژه ACh پپسینوژن ترشح می کنند و همچنین ACh ترشح مخاط را تحریک می کند.

با هضم پروتئین غذایی ، به پپتیدهای کوچکتر و اسیدهای آمینه تجزیه می شود که مستقیماً سلول های G را تحریک می کنند تا حتی بیشتر گاسترین ترشح کنند: این یک حلقه بازخورد مثبت است که هضم پروتئین را تسریع می کند.

پپتیدهای کوچک همچنین اسید معده را بافر می کنند تا pH بیش از حد پایین نیاید. با ادامه هضم و تخلیه این پپتیدها از معده ، PH پایین و پایین می آید. زیر pH 2 ، اسید معده سلولهای جداری و سلولهای G را مهار می کند: این یک حلقه بازخورد منفی است که با کاهش نیاز به پپسین و HCl ، فاز معده را می پیچد.

فاز روده

فاز روده در دوازدهه به عنوان پاسخی به آویز وارد بدن رخ می دهد و فعالیت معده را از طریق هورمون ها و رفلکس های عصبی تعدیل می کند.

فاز روده هضم را مشخص کنید

امتیاز کلیدی

• کشش اثنی عشر (قسمت اول روده کوچک) عملکرد معده را از طریق عصب واگ افزایش می دهد ، زیرا کایم باعث ترشح گاسترین می شود که معده را تحریک می کند.
• اسید و چربی های نیمه هضم موجود در اثنی عشر رفلکس داخل روده را تحریک می کند: اثنی عشر سیگنال های مهاری را از طریق سیستم عصبی روده به معده می فرستد.
• کیم تازه وارد شده همچنین سلول های انترو اندوکرین روده را تحریک می کند تا ترکیباتی را تحریک کند که لوزالمعده و مثانه صفرا را تحریک می کند ، در حالی که ترشح و تحرک معده را نیز سرکوب می کند و به اثنی عشر اجازه می دهد تا قبل از دریافت بیشتر از معده ، کیم را پردازش کند

شرایط کلیدی

• chyme: توده غلیظ و نیمه مایع غذای نیمه هضم است که از معده به اثنی عشر منتقل می شود.
• رفلکس enterogastric: یکی از سه رفلکس خارجی دستگاه گوارش است که با وجود سطح اسید در اثنی عشر یا معده تحریک می شود و باعث آزاد شدن گاسترین از سلولهای G در آنتروم معده می شود.
• سلولهای انترو اندوکرین: سلولهای غدد درون ریز دستگاه گوارش که هورمونهایی مانند سروتونین ، سوماتوستاتین ، موتیلین ، کوله سیستوکینین ، پپتید بازدارنده معده ، نوروتانسین ، پپتید وازوآکتیو روده و انتروگلوکاگون تولید می کنند.

مثال ها

افراد مبتلا به دیابت احتمال بیشتری دارد که از پاکسازی تأخیر کیم از اثنی عشر رنج ببرند. این روند کامل هضم را کند می کند و در نهایت می تواند مداخله پزشکی را ایجاب کند.

فاز روده در دوازدهه به عنوان پاسخی به آویز وارد بدن رخ می دهد و فعالیت معده را از طریق هورمون ها و رفلکس های عصبی تعدیل می کند. اثنی عشر در ابتدا ترشح معده را افزایش می دهد ، اما به زودی آن را مهار می کند. کشش اثنی عشر رفلکس های واگ را تحریک می کند و معده را تحریک می کند و پپتیدها و اسیدهای آمینه موجود در کیم سلول های G دوازدهه را تحریک می کنند تا گاسترین بیشتری ترشح کنند که این امر باعث تحریک بیشتر معده می شود.

به زودی ، چربی های اسید و نیمه هضم موجود در اثنی عشر ، رفلکس داخل روده را تحریک می کنند. یعنی دوازدهه از طریق سیستم عصبی روده سیگنال های مهاری را به معده می فرستد ، در حالی که سیگنال هایی را به مدولا می فرستد که هسته های واگ را مهار می کند. این باعث تحریک واگ معده می شود و نورون های سمپاتیک را که سیگنال های مهاری را به معده می فرستند تحریک می کند.

آفتابگردان

کیم همچنین سلول های انترو اندوکرین اثنی عشر را تحریک می کند تا ترشح و کوله سیستوکینین آزاد کند. این هورمون ها در درجه اول لوزالمعده و کیسه صفرا را تحریک می کنند ، اما همچنین ترشح و تحرک معده را سرکوب می کنند. اثر این امر این است که ترشح گاسترین کاهش یافته و اسفنکتر پیلوریک به شدت منقبض می شود تا میزان ورود کیم بیشتر به اثنی عشر را محدود کند. این به اثنی عشر زمان می دهد تا روی کایمی که دریافت کرده است قبل از بارگیری بیشتر ، کار کند.

سلولهای انترو اندوکرین نیز پپتید انسولینوتروپیک وابسته به گلوکز ترشح می کنند. در اصل پپتید بازدارنده معده نامیده می شد ، دیگر تصور نمی شود که تأثیر قابل توجهی بر معده بگذارد. بلکه احتمالاً ترشح انسولین را در آماده سازی برای پردازش مواد مغذی که قرار است توسط روده کوچک جذب شوند تحریک می کند.

هورمون های دستگاه گوارش

پنج هورمون اصلی وجود دارد که به سیستم هضم در پستانداران کمک و تنظیم می کنند.

هورمون های تنظیم کننده اشتها

هورمونهایی وجود دارد که توسط بافتها و اندامهای بدن ترشح می شوند و از طریق جریان خون به مرکز سیری منتقل می شوند ، منطقه ای در مغز که باعث تحریک انگیزه هایی می شود که احساس گرسنگی یا کمک به سرکوب اشتهای ما را ایجاد می کنند. گرلین هورمونی است که از طریق معده آزاد می شود و غده هیپوفیز را هدف قرار می دهد و به بدن نشان می دهد که برای خوردن نیاز دارد.

PYY هورمونی است که توسط روده کوچک برای مقابله با گرلین آزاد می شود. این ماده توسط هیپوتالاموس آزاد می شود و سیگنال هایی را به شما می گوید که شما تازه غذا خورده اید و به سرکوب اشتهای ما کمک می کند.

پانکراس هورمون انسولین را که هیپوتالاموس را هدف قرار می دهد آزاد می کند و همچنین پس از تازه خوردن و افزایش سطح گلوکز خون به سرکوب اشتهای ما کمک می کند.

آخرین هورمون لپتین است که به سرکوب اشتها نیز کمک می کند. لپتین توسط بافت چربی چربی تولید می شود و هیپوتالاموس را هدف قرار می دهد.

در قرن نوزدهم میلادی ، دکتر ایمنی شناسی روسی ، الی متچنیکف ، شیفته زندگی سالم افرادی بود که در قبایل کوههای قفقاز شمالی زندگی می کردند. چه عواملی باعث طول عمر و مقاومت در برابر بیماری های تهدید کننده زندگی شده است؟ یک عامل احتمالی در یک کیف چرمی پیچیده شده برای نگهداری شیر تخمیر استفاده می شود. یک افسانه نقل می کند که محمد ، پیامبر بزرگ اسلام ، این دستورالعمل را برای اعضای مذهب ارتدکس آشکار کرد ، به این شرط که آنها به هیچ کس خارج از ایمان نگویند چگونه چنین نوشیدنی خوبی را ایجاد کنند. قبایل ، تحت هدایت محمد ، مقدار کمی دانه کوچک را که شبیه کلم بروکلی سفید و شیر بود در یک کیف چرمی ترکیب کردند. این کیسه را از در یک خانه آویزان کرده بودند ، تا همه کسانی که از کنار آن رد می شوند ، کیسه را بزنند و مطالب را مخلوط کنند.

دکتر الی متچنیکف با مشاهده ارتباط بین نوشیدنی و طول عمر تحقیقات خود را در مورد باکتری های مفید و طول عمر ادامه داد که منجر به کتاب وی با عنوان “طولانی شدن زندگی” شد . وی اثرات بیولوژیکی و خواص شیمیایی اکسیر کفیر را که نام آن از کلمه ترکی “kef” یا “لذت” گرفته شده است ، مطالعه کرد. جامعه پزشکان روسیه که شیفته آن شده بود ، به دنبال یافتن دستور العمل برای تجویز این نوشیدنی به بیماران خود بود. با این حال ، همانطور که دستور داده شده است ، هیچ کس دستور العمل را به اشتراک نمی گذارد. در نتیجه ، مأموریت به دست آوردن این دستورالعمل بسیار محافظت شده بر عهده برادران بلاندوف ، که صاحب لبنیات مسکو و برخی از دارایی ها در کوه های قفقاز بودند ، قرار گرفت.

دانستن چگونگی حفظ تعادل باکتری های دوستانه در روده از طریق رژیم غذایی مناسب می تواند سلامت کلی را تقویت کند. مطالعات علمی اخیر نشان داده است که مکمل های پروبیوتیک بر فلور میکروبی روده تأثیر مثبت می گذارند ، که به نوبه خود بر عملکرد سیستم ایمنی بدن تأثیر مثبت می گذارد. از آنجا که شناخته شده است که تغذیه مناسب بر ایمنی بدن تأثیر دارد ، علاقه زیادی به استفاده از غذاهای پروبیوتیک و سایر غذاهای دوستدار سیستم ایمنی به عنوان راهی برای پیشگیری از بیماری وجود دارد. در این فصل ما نه تنها عملکرد سیستم ایمنی بدن ، بلکه همچنین کلیه سیستم های اندام دیگر در بدن انسان را بررسی خواهیم کرد. ما فرآیند هضم و جذب مواد مغذی را یاد خواهیم گرفت ، که در ادامه اهمیت تولید یک رژیم غذایی سالم برای حفظ سلامتی شما را بیشتر تأکید می کند. شواهد و قرائن فراوان نشان می دهد که غذا می تواند “داروی شما” باشد.

نقش غذا در سیستم هضم بدن انسان

3.1 واحد ساختاری و عملکردی اساسی زندگی: سلول

یک سلول به دو قسمت تقسیم می شود ، و این امر باعث ایجاد میلیون ها سلول دیگر می شود که در نهایت تبدیل به شما می شوند.

چه چیزی ارگانیسم زنده را از جسم بی جان متمایز می کند؟

 یک ارگانیسم زنده فرآیندهای بیولوژیکی خود پایدار را انجام می دهد. سلول کوچکترین و اساسی ترین شکل زندگی است. رابرت هوک ، یکی از اولین دانشمندانی که از میکروسکوپ نوری استفاده کرد ، سلول را در سال 1665 کشف کرد. در همه اشکال زندگی ، از جمله باکتری ها ، گیاهان ، حیوانات و انسان ، سلول به عنوان اساسی ترین واحد ساختاری و عملکردی تعریف شد. بر اساس مشاهدات علمی طی 150 سال آینده ، دانشمندان نظریه سلول را فرموله کردند که برای همه موجودات زنده مهم نیست ، چه ساده و پیچیده باشد. نظریه سلول شامل سه اصل است:

• سلول ها اساسی ترین واحدهای ساختمانی زندگی هستند.
• همه موجودات زنده از سلول ها تشکیل شده اند.
• سلولهای جدید از سلولهای قبلی ساخته می شوند که به دو قسمت تقسیم می شوند.

DNA

اینکه شما کی هستید به دلیل دو سلولی که درون رحم مادرتان جمع شده اند مشخص شده است. دو سلول حاوی تمام اطلاعات ژنتیکی (DNA) شما با هم متحد شده و زندگی جدیدی را آغاز می کنند. سلولها با نقشهای خاص که منجر به تشکیل اندامهای بدن ، سیستمها ، خون ، رگهای خونی ، استخوان ، بافت و پوست به سلولهای دیگر تقسیم و تقسیم می شوند. در بزرگسالی ، شما از تریلیون سلول تشکیل شده اید. هر یک از سلولهای فردی شما یک شکل فشرده و کارآمد از زندگی است – خودکفا ، در عین حال وابسته به سلولهای دیگر بدن برای تأمین نیازهای آن.

ارگانیسم های تک سلولی مستقل

 باید تمام فرایندهای اساسی زندگی را انجام دهند: باید مواد مغذی (جذب انرژی) را جذب کند ، مواد زائد را دفع کند ، محیط آن را شناسایی و به آنها واکنش نشان دهد ، حرکت کند ، نفس بکشد ، رشد کند و تولید مثل کند. برای انجام این فرایندهای اساسی حتی یک ارگانیسم تک سلولی باید سازماندهی شود. همه سلول ها از سطح اتمی تا تمام اشکال بزرگتر آن سازمان یافته اند. اتم های اکسیژن و هیدروژن با هم ترکیب می شوند و مولکول را آب می سازند (H ₂ O). مولکول ها به هم پیوند می خورند و ماکرومولکول های بزرگتری ایجاد می کنند. از اتم کربن اغلب به عنوان ستون فقرات زندگی یاد می شود زیرا می تواند به راحتی با چهار عنصر دیگر پیوند یابد و زنجیره های طولانی و ماکرومولکول های پیچیده تری را تشکیل دهد. چهار ماکرومولکول – کربوهیدرات ها ، لیپیدها ، پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک – تمام واحدهای ساختاری و عملکردی سلول ها را تشکیل می دهند.

اندامک

اگرچه سلول را به عنوان “اساسی ترین” واحد زندگی تعریف کردیم ، اما از نظر ساختاری و عملکردی پیچیده است  سلول را می توان به عنوان یک ارگانیسم کوچک متشکل از اندامهای ریزی به نام اندامک در نظر گرفت. اندامکواحدهای ساختاری و عملکردی ساخته شده از چندین ماکرومولکول پیوند یافته با هم هستند. یک سلول حیوانی معمولی شامل اندامک های زیر است: هسته (که ماده ژنتیکی DNA را در خود جای داده است) ، میتوکندری (که انرژی تولید می کند) ، ریبوزوم ها (پروتئین تولید می کنند) ، شبکه آندوپلاسمی (که یک مرکز بسته بندی و حمل و نقل است) و گلژی ها دستگاه (که ماکرومولکول ها را توزیع می کند). علاوه بر این ، سلول های حیوانی حاوی کیسه های گوارشی کمی هستند که لیزوزوم و پراکسیزوم نامیده می شوند و باعث تجزیه ماکرومولکول ها و از بین بردن مهاجمان خارجی می شوند. همه اندامک ها از طریق اسکلت اسکلت سلولی در سیتوپلاسم سلول لنگر می اندازند. اندامک های سلول توسط غشای پلاسما از محیط اطراف جدا می شوند.

سلول از نظر ساختاری و عملکردی پیچیده است.

بافتها ، اندامها ، سیستمهای اندام و ارگانیسمها

ارگانیسم های تک سلولی (تک سلولی) می توانند به طور مستقل عمل کنند ، اما سلول های موجودات چند سلولی به یکدیگر وابسته هستند و به منظور هماهنگی عملکردهای خاص خود و انجام کلیه فرایندهای بیولوژیکی زندگی ، در پنج سطح مختلف سازمان یافته اند.

سلول ها.

•  سلول ها واحد ساختاری و عملکردی اساسی در تمام زندگی ها هستند. به عنوان مثال می توان به گلبول های قرمز و سلول های عصبی اشاره کرد.

بافتها

 بافت ها گروه هایی از سلول ها هستند که ساختار و عملکرد مشترکی دارند و با هم کار می کنند. چهار نوع بافت انسان وجود دارد: پیوندی ، که بافت ها را به هم متصل می کند. اپیتلیال ، که اندامها را محافظت و محافظت می کند. عضله ، که برای حرکت و پشتیبانی منقبض می شود. و عصب ، که به سیگنالهای موجود در محیط پاسخ می دهد و واکنش نشان می دهد.

اعضای بدن

 اندام یک گروه از بافت مرتب در یک روش خاص برای حمایت از عملکرد فیزیولوژیکی رایج است. به عنوان مثال می توان به مغز ، کبد و قلب اشاره کرد.

سیستم های اندام

 سیستم های اندام دو یا چند اندام هستند که از عملکرد فیزیولوژیکی خاصی پشتیبانی می کنند. به عنوان مثال می توان به سیستم هضم و سیستم عصبی مرکزی اشاره کرد. یازده سیستم ارگان در بدن انسان وجود دارد

ارگانیسم

 ارگانیسم یک سیستم زنده کامل است که قادر به انجام کلیه فرایندهای بیولوژیکی زندگی است.

جدول 3.1 یازده سیستم ارگان در بدن انسان و عملکردهای اصلی آنها

<

یک ارگانیسم به انرژی و ورودی مواد مغذی نیاز دارد

برای ساختن مولکولها به ماکرومولکولهای بزرگتر و تبدیل ماکرومولکولها به اندامکها و سلولها و سپس تبدیل آنها به بافتها ، اندامها و سیستمهای اندامها و در آخر به موجودی انرژی نیاز است. تغذیه مناسب مواد مغذی لازم را برای تولید انرژی پشتیبانی کننده از فرایندهای زندگی فراهم می کند. بدن شما از مواد مغذی موجود در غذا ، ماکرومولکول های جدید ایجاد می کند.

جریان مغذی و انرژی

انرژی در پیوندهای شیمیایی یک ماده مغذی ذخیره می شود. انرژی از نور خورشید حاصل می شود ، سپس گیاهان آن را گرفته و از طریق فتوسنتز از آن برای تبدیل دی اکسید کربن در هوا به مولکول ، گلوکز استفاده می کنند. وقتی پیوندهای گلوکز شکسته می شود ، انرژی آزاد می شود. باکتری ها ، گیاهان و حیوانات (از جمله انسان) انرژی گلوکز را از طریق یک فرآیند بیولوژیکی به نام تنفس سلولی برداشت می کنند . در این فرآیند انرژی شیمیایی گلوکز به شکل سلولی به شکل مولکول ، آدنوزین تری فسفات (ATP) تبدیل می شود. تنفس سلولی به اکسیژن (هوازی) نیاز دارد و به عنوان ماده زائد فتوسنتز تأمین می شود. مواد زائد تنفسی سلولی دی اکسید کربن (CO _{2) است}) و آبی که گیاهان برای انجام دوباره فتوسنتز از آن استفاده می کنند. بنابراین ، انرژی به طور مداوم بین گیاهان و حیوانات در حال چرخش است. همانطور که انرژی مصرف می شود مواد مغذی درون آن بازیافت می شوند.

گیاهان انرژی را از خورشید جمع می کنند و آن را در مولکول ، گلوکز ، جذب می کنند. انسان انرژی موجود در گلوکز را جمع کرده و در مولکول ATP می گیرد.

تبدیل مولکولهای آلی کوچک به انرژی

در این بخش ، ما یاد گرفته ایم که تمام زندگی از سلولهایی تشکیل شده است که قادر به تبدیل مولکولهای آلی کوچک به انرژی هستند. چگونه ارگانیسم های پیچیده ای مانند انسان ، ماکرومولکول های بزرگ موجود در غذاهایی که می خوریم را به مولکول هایی تبدیل می کنند که توسط سلول ها برای تولید انرژی سلولی قابل استفاده است؟ در بخش بعدی ، ما به روند فیزیولوژیکی هضم غذا خواهیم پرداخت تا به این س answerال پاسخ دهیم.

سلول

• سلول واحد اساسی ساختاری و عملکردی زندگی است. سلول ها موجوداتی مستقل و تک سلولی هستند که مواد مغذی را می گیرند ، مواد زائد را دفع می کنند ، محیط خود را تشخیص داده و به آن واکنش نشان می دهند ، حرکت می کنند ، تنفس می کنند ، رشد می کنند و تولید مثل می شوند. ماکرومولکول های کربوهیدرات ، پروتئین ها ، لیپیدها و اسیدهای نوکلئیک تمام واحدهای ساختاری و عملکردی سلول ها را تشکیل می دهند.
• در ارگانیسم های پیچیده ، سلول ها در پنج سطح سازمان یافته اند تا یک ارگانیسم بتواند تمام فرایندهای اساسی مرتبط با زندگی را انجام دهد.
• یازده سیستم ارگان در بدن انسان وجود دارد که برای حمایت از زندگی با هم کار می کنند ، همه اینها به مواد مغذی نیاز دارند.
• انرژی به طور مداوم بین گیاهان و حیوانات در حال دوچرخه سواری است. همانطور که انرژی مصرف می شود مواد مغذی درون آن بازیافت می شوند.

1. درباره اهمیت سازماندهی در بدن انسان بحث کنیم . و درباب سیستم هضم و جذب بیشتر بدانیم

3.2 هضم و جذب در سیستم هضم بدن انسان

1. اندامهای اصلی دستگاه گوارش را ترسیم و برچسب زده و عملکرد آنها را بیان مینمائیم

هضم غذا حتی قبل از قرار دادن غذا در دهان شروع می شود. هنگامی که احساس گرسنگی می کنید ، بدن به مغز شما این پیام را می دهد که زمان غذا خوردن فرا رسیده است. مناظر و بوها بر میزان آمادگی بدن شما برای غذا تأثیر می گذارند. بوییدن غذا پیامی به مغز شما می فرستد. مغز شما سپس به دهان می گوید که آماده شود ، و شما در حال آماده سازی برای یک وعده غذایی خوشمزه ترشح بزاق می کنید.

هضم غذا را که می خوریم به ذرات کوچکتر تبدیل می کند ، که به انرژی تبدیل شده و یا به عنوان عناصر سازنده استفاده می شود.

بعد از خوردن غذا ، سیستم گوارش شما ( شکل 3-4سیستم هضم بدن انسان) غذا را به اجزای کوچکتر تجزیه می کند. برای انجام این کار ، عملکرد آن در دو سطح مکانیکی و شیمیایی است. وقتی ذرات کوچکتر شکسته شدند ، توسط سلولهای بدن جذب و پردازش می شوند و یا به عنوان عناصر سازنده سلولهای جدید استفاده می شوند. 

دستگاه گوارش یکی از یازده سیستم اندام بدن انسان است

 از چندین اندام لوله ای توخالی شامل دهان ، حلق ، مری ، معده ، روده کوچک ، روده بزرگ (یا روده بزرگ) ، راست روده و مقعد تشکیل شده است. با بافت مخاط پوشانده شده است که آب گوارشی ترشح می کند (که به تجزیه غذا کمک می کند) و مخاط (که باعث تسهیل پیشرانه غذا از طریق دستگاه می شود). بافت عضلانی صاف دستگاه گوارش را احاطه کرده و انقباض آن امواجی را تولید می کند که به آن peristalsis معروف است، که غذا را به سمت پایین دستگاه هدایت می کند. مواد مغذی و همچنین برخی مواد غیر مغذی جذب بدن می شوند. موادی مانند فیبر در بدن باقی مانده و به طور مناسب دفع می شوند.

از دهان به معده

شکل 3.4 سیستم هضم انسان

در مراحل هضم چهار مرحله وجد دارد و اولین قدم بلع است که جمع آوری غذا در دستگاه گوارش است. ممکن است یک روند ساده به نظر برسد ، اما بلع شامل بوییدن غذا ، فکر کردن در مورد غذا و ترشح غیر ارادی بزاق در دهان برای آماده شدن برای ورود غذا است. در دهان ، جایی که مرحله دوم هضم رخ می دهد ، تجزیه مکانیکی و شیمیایی غذا آغاز می شود. تجزیه شیمیایی غذا شامل آنزیم ها، که از هم جدا اجزای موجود در مواد غذایی را بشکند. آنزیمهای تز توسط غدد بزاقی ، معده ، لوزالمعده و روده کوچک ترشح می شوند. خرابی مکانیکیبا جویدن (جویدن) در دهان شروع می شود. دندان ها ذرات بزرگ غذا را خرد و خرد می کنند ، در حالی که بزاق تجزیه شیمیایی مواد غذایی را آغاز می کند و حرکت آنها را به سمت پایین امکان پذیر می کند. توده لغزنده غذای نیمه تجزیه شده بولوس نامیده می شود که هنگام بلعیدن به سمت پایین دستگاه گوارش حرکت می کند. بلع در ابتدا ممکن است داوطلبانه به نظر برسد زیرا به تلاش آگاهانه برای هل دادن غذا با زبان به سمت حلق احتیاج دارد ، اما پس از این ، بلع به صورت غیرارادی ادامه می یابد ، به این معنی که با شروع آن نمی توان جلوی آن را گرفت. هنگام بلعیدن ، بلوس از دهان از طریق حلق رانده می شود و به داخل یک لوله عضلانی به نام مری رانده می شود. هنگام عبور از حلق ، یک فلپ کوچک به نام اپی گلوت بسته می شود تا با نگه داشتن غذا به داخل نای ، از خفگی جلوگیری کند. انقباضات پریستالتیک در مری ، غذا را به سمت معده می برد. در محل اتصال مری و معده یک عضله اسفنکتر وجود دارد که تا زمان نزدیک شدن بولوس غذا بسته می ماند. فشار بولوس غذا باعث تحریک و شل شدن اسفنکتر مری تحتانی مری می شود و سپس غذا از مری به داخل معده حرکت می کند. تجزیه مکانیکی غذا با انقباضات عضلانی معده و روده کوچک که مواد غذایی را له می کند ، مخلوط می کند ، شل می کند و به سمت پایین هدایت می کند ، تأکید می کند. غذای جامد بین چهار تا هشت ثانیه طول می کشد تا به سمت پایین مری حرکت کند و مایعات حدود یک ثانیه طول می کشد. فشار بولوس غذا باعث تحریک و شل شدن اسفنکتر مری تحتانی مری می شود و سپس غذا از مری به داخل معده حرکت می کند. تجزیه مکانیکی غذا با انقباضات عضلانی معده و روده کوچک که مواد غذایی را له می کند ، مخلوط می کند ، شل می کند و به سمت پایین هدایت می کند ، تأکید می کند. غذای جامد بین چهار تا هشت ثانیه طول می کشد تا به سمت پایین مری حرکت کند و مایعات حدود یک ثانیه طول می کشد. فشار بولوس غذا باعث تحریک و شل شدن اسفنکتر مری تحتانی مری می شود و سپس غذا از مری به داخل معده حرکت می کند. تجزیه مکانیکی غذا با انقباضات عضلانی معده و روده کوچک که مواد غذایی را له می کند ، مخلوط می کند ، شل می کند و به سمت پایین هدایت می کند ، تأکید می کند. غذای جامد بین چهار تا هشت ثانیه طول می کشد تا به سمت پایین مری حرکت کند و مایعات حدود یک ثانیه طول می کشد.

از معده تا روده کوچک

هنگامی که غذا وارد معده می شود ، یک عضو بسیار عضلانی ، انقباضات شدید پریستالتیک به له شدن ، پودر شدن و ریز شدن غذا به کیم کمک می کند. Chyme یک توده نیمه مایع از غذای نیمه هضم است که حاوی آب معده ترشح شده توسط سلول های معده است. سلولهای موجود در معده همچنین اسید کلریدریک و آنزیم پپسین ترشح می کنند که مواد شیمیایی را به مولکول های کوچکتر تجزیه می کند. معده سه وظیفه اساسی دارد:

1. برای نگهداری مواد غذایی
2. برای تجزیه مکانیکی و شیمیایی غذا
3. برای تخلیه مواد غذایی نیمه شکسته در روده کوچک

مدت زمانی که غذا در معده می گذارد با توجه به ترکیبات مغذی وعده غذایی متفاوت است. تجزیه یک وعده غذایی پرچرب یا پر پروتئین بیشتر از یک وعده غذایی غنی از کربوهیدرات است. بعد از غذا معمولاً چند ساعت طول می کشد تا محتوای معده به طور کامل تخلیه شود.

روده کوچک به سه قسمت ساختاری تقسیم می شود

دوازدهه ، ژژنوم و ایلئوم. هنگامی که کیم وارد دوازدهه (اولین بخش روده کوچک) می شود ، لوزالمعده و کیسه صفرا تحریک شده و آبهایی آزاد می کنند که به هضم غذا کمک می کنند. لوزالمعده روزانه تا 1.5 لیتر آب پانکراس از طریق مجاری در دوازدهه ترشح می کند. این مایعات بیشتر از آب تشکیل شده است ، اما همچنین حاوی یون های بی کربنات است که اسیدیته کایم معده و آنزیم هایی را که باعث تجزیه بیشتر پروتئین ها ، کربوهیدرات ها و چربی ها می شوند ، خنثی می کند. کیسه صفرا مقدار بسیار کمتری از صفرا را ترشح می کند تا به هضم چربی ها کمک کند ، همچنین از طریق مجاری منتهی به اثنی عشر. صفرا در کبد ساخته می شود و در کیسه صفرا ذخیره می شود. اجزای Bile مانند مواد پاک کننده با چربی های اطراف شبیه روش پاک کردن چربی از ماهیتابه توسط ظرف صابونی عمل می کنند. این امکان حرکت چربی ها را در محیط آبکی روده کوچک فراهم می کند. دو نوع انقباض عضلانی مختلف ، به نام پرستالیست و تقسیم بندی ، مواد غذایی را در مراحل مختلف هضم از طریق روده کوچک حرکت داده و مخلوط می کنند. شبیه آنچه در مری و معده اتفاق می افتد ، پرستالیس امواج دایره ای انقباض عضله صاف است که غذا را به جلو می راند. تقسیم بندی غذا را به عقب و جلو می برد در هر دو جهت باعث اختلاط بیشتر كیمه می شود. تقریباً تمام اجزای غذا در 25 سانتی متر اول روده کوچک به ساده ترین واحد خود تجزیه می شوند. به جای پروتئین ها ، کربوهیدرات ها و لیپیدها ، کیم اکنون از اسیدهای آمینه ، مونوساکاریدها ،

مرحله بعدی هضم (جذب مواد مغذی) در قسمت باقیمانده روده کوچک یا ایلئوم (> 5 متر) انجام می شود.

شکل 3.5

نحوه ساختار روده کوچک به آن سطح عظیمی می دهد تا جذب مواد مغذی را به حداکثر برساند. مساحت سطح توسط چین ها ، پرزها و میکروویلی ها افزایش می یابد. مواد مغذی هضم شده به مویرگها یا عروق لنفاوی موجود در هر میکروویلی جذب می شوند.

روده کوچک برای به حداکثر رساندن جذب مواد مغذی کاملاً ساختار یافته است. مساحت سطح آن بیش از 200 متر مربع است که تقریباً به اندازه زمین تنیس است. سطح روده کوچک با چندین سطح جمع شدن افزایش می یابد. بافت داخلی روده کوچک با پرزهایی پوشیده شده است ، که بینی های ریز مانند انگشتی هستند که حتی با پیش بینی های کوچکتر نیز پوشانده می شوند ، به نام میکروویلی  مواد مغذی هضم شده از طریق سلولهای جاذب روده از طریق انتشار یا انتقال پروتئین های خاص عبور می کنند. اسیدهای آمینه و مونوساکاریدها (قندها) از سلولهای روده ای به مویرگ ها منتقل می شوند ، اما اسیدهای چرب امولسیون شده بسیار بزرگتر ، ویتامین های محلول در چربی و سایر لیپیدها ابتدا از طریق رگ های لنفاوی منتقل می شوند که به زودی با رگ های خونی ملاقات می کنند.

از روده کوچک تا روده بزرگ

کفیر ، یک فرآورده لبنی که با باکتری های پروبیوتیک تخمیر شده است ، می تواند یک میلک شیک خوش طعم ایجاد کند.

روند هضم غذا نسبتاً کارآمد است. هر غذایی که هنوز ناقص تجزیه شود (معمولاً کمتر از ده درصد غذای مصرفی است) و محتوای فیبر هضم نشده غذا از طریق یک دریچه اتصال از روده کوچک به روده بزرگ (روده بزرگ) منتقل می شود. وظیفه اصلی روده بزرگ جذب مجدد آب است. به یاد داشته باشید ، آب نه تنها در غذاهای جامد وجود دارد ، بلکه معده چند صد میلی لیتر آب معده آزاد می کند و لوزالمعده تقریباً 500 میلی لیتر دیگر در طی هضم غذا اضافه می کند. برای اینکه بدن بدن آب را حفظ کند ، مهم است که آب دوباره جذب شود. در روده بزرگ ، تجزیه شیمیایی یا مکانیکی دیگری از غذا اتفاق نمی افتد ، مگر اینکه توسط باکتری های ساکن این قسمت از دستگاه گوارش انجام شود.⁽¹⁴⁾ ، که بیشتر از تعداد کل سلولهای بدن انسان است (10 ⁽¹³⁾ ). این ممکن است بسیار ناخوشایند به نظر برسد ، اما اکثریت باکتریهای موجود در روده بزرگ بی خطر هستند و حتی برخی از آنها مفید هستند.

بحث

سازمان بهداشت جهانی پروبیوتیک ها را باکتری های زنده تعریف می کند که اثرات مفیدی برای سلامتی به میزبان آنها می گذارد. آنها گاهی اوقات “باکتری های دوستانه” نامیده می شوند. رایج ترین باکتری که به عنوان پروبیوتیک برچسب خورده است ، باکتری های اسید لاکتیک (لاکتوباسیل) است. آنها به عنوان فرهنگ زنده به برخی غذاهای تخمیر شده مانند ماست اضافه می شوند. پری بیوتیک ها مواد غذایی قابل هضم و در درجه اول فیبرهای محلول هستند که رشد برخی از گونه های باکتری را در روده بزرگ تحریک می کنند و فواید سلامتی را برای میزبان فراهم می کنند. یک مقاله مروری در ژوئن 2008 مجله تغذیه نتیجه گرفت که اتفاق نظر علمی وجود دارد که پروبیوتیک ها اسهال ناشی از ویروس را دفع می کنند و علائم عدم تحمل لاکتوز را کاهش می دهند.Farnworth، ER “شواهدی برای حمایت از ادعاهای بهداشتی برای پروبیوتیک ها متخصصان تغذیه متخصص موافقت می کنند که مزایای بیشتر پروبیوتیک ها و پروبیوتیک ها برای سلامتی به اتفاق نظر علمی می رسد. همانطور که زمینه های تولید قبل و پروبیوتیک و مطالعه بالینی آنها پیشرفت می کند ، اطلاعات بیشتری در مورد دوز مناسب و اینکه دقیقاً چه نوع سویه هایی از باکتریها “دوستانه” هستند در دسترس خواهد بود.

از روده بزرگ تا مقعد

پس از چند ساعت در معده ، به علاوه سه تا شش ساعت در روده کوچک و حدود شانزده ساعت در روده بزرگ ، فرآیند هضم وارد مرحله چهار می شود ، که از بین بردن غذای هضم ناپذیر به عنوان مدفوع است. مدفوع حاوی مواد غذایی هضم ناپذیر و باکتری های روده است (تقریباً 50 درصد محتوای آن). در رکتوم ذخیره می شود تا زمانی که از طریق اجابت مزاج از طریق مقعد خارج شود.تجزیه ماکرومولکول های پیچیده در غذاها به اجزای ساده قابل جذب توسط سیستم هضم انجام می شود. این اجزا توسط سلول ها در سراسر بدن تبدیل به انرژی می شوند یا به عنوان عناصر سازنده مورد استفاده قرار می گیرند.

• دستگاه گوارش از دهان ، حلق ، مری ، معده ، روده کوچک ، روده بزرگ (یا روده بزرگ) ، راست روده و مقعد تشکیل شده است. در مراحل هضم چهار مرحله وجود دارد: بلع ، تجزیه مکانیکی و شیمیایی غذا ، جذب مواد مغذی و حذف غذای هضم نشده.
• تجزیه مکانیکی غذا از طریق انقباضات عضلانی موسوم به peristalsis و تقسیم بندی صورت می گیرد. آنزیم های ترشح شده از غدد بزاقی ، معده ، لوزالمعده و روده کوچک تجزیه شیمیایی مواد غذایی را انجام می دهند. علاوه بر این ، صفرا امولسیون چربی ها است.

چنانچه شما نیز دارای مشکلاتی در سیستم گوارش خود میباشید و یا نیاز به مشاوره جهت نوع بهترین برنامه غذایی برای خود و خانواده تان در هر دوره از عمر هستید با ما در تماس باشید

• شماره تماس جهت اخذ نوبت و مشاوره در انواع موضوعات  02166561928
• بصورت آنلاین نوبت خود را دریافت نمائید برای این جهت اینجا کلیک کن
• جهت اخذ نوبت از طریق تلگرام اینجا کلیک کنید