قلب انسان

در تاريخ پزشكى مى‏خوانيم كه:
ويليام هاروى پزشك و كالبدشناس انگليسى (1578- 1657) فرضيه جديد گردش خون ريوى را ارائه كرده است؛
هاروى با تشريح جانوران به فرضيه جديدى رسيد.
وى مى‏گويد: «قلب يك عضله است كه خون را در شريان‏ها پمپ مى‏كند …
بطن راست قلب، خون كبود رنگ را از طريق سياه رگ‏ها به شريان‏هاى ريوى مى‏فرستد تا به ريه ها برسند،
سياه رگ‏ها خونى را كه به شكلى از كبودى خارج شده و سرخ شده است به سمت چپ قلب باز مى‏گرداند …

و به جالينوس نسبت مى ‏دهند كه:
وى گفته است بين دو بطن قلب به وسيله منفذهاى زياد ارتباط وجود دارد و خون از بطن راست به بطن چپ عبور مى‏نمايد. اينك در مورد جريان خون كوچك، به نظريه شيخ الرئيس در قانون (ششصد سال پيش از هاروى) اشاره مى‏كنيم. ابن سينا در تشريح شريان وريدى مى‏گويد:…

منابع و موآخذ

…………………………………

• تاريخ پزشكى، ص 46.
• ابن سينا، حسين بن عبد الله – مترجم: مسعودى، على رضا، ترجمه قانون در طب، 1جلد، مرسل – كاشان، چاپ: اول، 1386 ه.ش.
• على خان، واجد، علم الأبدان، 1جلد، منشي نولكشور – لكهنو، چاپ: اول، 1307 ه.ق.علم الأبدان ؛ ص15

تالیف :حکیم رضی